Miny Ann
***จาก P_Storytellers ถึงนักอ่านทุกคน
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกพี่แพรวแต่ง
หากมีอะไรผิดพลาด หรือ ไม่ดี ไม่ถูกใจ
ก็สามารถติชมกันได้นะค่ะ
**( กรุณาคอมเมนต์ด้วยภาษาที่สุภาพด้วยนะค่ะ )
บ้างที การรอคอย
คนๆหนึ่งที่เราเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าเขาไม่มีวันหันมามองเรา
ก็มอบความเจ็บปวดให้หัวใจอย่างมากมาย
แต่สำหรับฉัน!!! ต่อให้ต้องเจ็บจนแทบจะทนไม่ไหว
หรือต่อให้รอฉันหมดลมหายใจ
ฉันก็จะรอ
ความทรงจำระหว่างฉันกับเขา
เป็นยิ่งกว่าคมมีดที่กรีดหัวใจ
ที่เมื่อนึกถึงทีไร
ก็แทบไม่เป็นอันทำอะไร นอกจากเจ็บปวด
ยิ่งพยายามลืมก็ยิ่งจดจำ ยิ่งเด่นชัด
และผลที่ได้กลับคืนก็คือ
ความเจ็บปวดที่ยิ่งทวีคูณ
เขาก็เปรียบเหมือนดังสายน้ำสายน้ำที่ไหลผ่านไปแล้วและมันก็ไม่มีทางที่จะไหลย้อนกลับมา
ส่วนฉันก็เหมือนสายลมสายลมที่จะคอยพัดให้ความอบอุ่นกับสายน้ำตลอกไป ต่อให้มันจะไม่ไหนย้อนกลับมาอีกก็ตาม...
ปลายเทียน VS เวเชียร์
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น